Byłem przystępny dla tych, którzy o mnie nie pytali, dałem się znaleźć tym, którzy mnie nie szukali.

Kilka lat temu pewien młody człowiek ze Speyer realizował swoje hobby: za pomocą wykrywacza metalu poszukiwał w ziemi obiektów historycznych. Po siedmiu godzinach bezskutecznych poszukiwań wraz z dwoma przyjaciółmi i wymachiwania sondą w przód i w tył — nagle usłyszał sygnał! Szybko chwycił szpadel i odkrył coś, co wydawało mu się ogrodowym płotem. W rzeczywistości jednak było to składane krzesło z V wieku. Pod ziemią znajdowało się prawie 100 starożytnych znalezisk o łącznej wartości około pół miliona euro. „Trudno o bardziej przypadkowe znalezisko” — powiedział znalazca.

Dzisiejszy werset z Księgi proroka Izajasza w Starym Testamencie również opowiada o „przypadkowym znalezisku”. Apostoł Paweł cytuje ten werset w swoim liście do Rzymian w Nowym Testamencie, aby wyjaśnić, że istnieje skarb, który każdy człowiek może odnaleźć, ale wielu niestety nie zdaje sobie z tego sprawy. Tym „skarbem” jest Boża oferta miłosierdzia, aby każdy, kto wierzy w Pana Jezusa Chrystusa, otrzymał przebaczenie grzechów i życie wieczne. Ta oferta zbawienia skierowana jest dziś do wszystkich ludzi bez wyjątku, co nie jest aż tak całkiem oczywiste. W Starym Testamencie bowiem narody nieżydowskie były „bez Chrystusa”, „bez nadziei” i „bez Boga” (Efezjan 2,12).

Nawiasem mówiąc, młody człowiek ze Speyer otrzymał wyrok w zawieszeniu i grzywnę, ponieważ początkowo na sześć miesięcy zatrzymał swoje znalezisko dla siebie, zanim przekazał je uprawnionym władzom. Natomiast nikt, kto otrzymuje życie wieczne przez wiarę w Pana Jezusa, nie musi już nigdy oddawać tego „skarbu”. To dopiero jest wspaniałe znalezisko!