Kartka z kalendarza Dobry Zasiew

A gdy to powiedziała, obróciła się za siebie i ujrzała Jezusa stojącego, ale nie wiedziała, że to Jezus.

W Biblii opisanych jest kilka sytuacji, kiedy ludzie wierzący nie mogli rozpoznać, że to sam Pan z nimi rozmawia. Oczywiście, zobaczyć Pana można tylko wtedy, gdy On sam chce się nam pokazać, ale powodem tego, że jest On obok nas, a jednak nie zauważamy go, często może być też stan naszych serc, przez co duchowy wzrok bywa zamglony.

Maria Magdalena. Miłowała Pana. Była wierną jego uczennicą. Kiedy po jego śmierci przyszła do grobu, sam Pan stanął przy niej, ale ona nie rozpoznała go, myśląc że to ogrodnik. Maria była głęboko zasmucona, płakała. Smutek powoduje, że zamykamy się w sobie. Kiedy Pan Jezus smucił się i trwożył – modlił się, uczniowie natomiast ze smutku zasnęli (Łuk. 22,45).

Dwóch uczniów z Emaus. Wracali z Jerozolimy. Widzieli i słyszeli Pana Jezusa, podziwiali go. Ich nadzieja wyzwolenia Izraela z pod okupacji Rzymian rozwiała się wraz ze śmiercią Mesjasza. Nie czekali na zmartwychwstanie. Swoje rozczarowanie wyrazili słowami: „A myśmy się spodziewali, że On odkupi Izraela” (Łuk. 24, 21). Czy nie bywamy zawiedzeni? Może spodziewaliśmy się, że Bóg uczyni dla nas wielką rzecz, a tymczasem czujemy się przegrani i zniechęceni. Chwasty wątpliwości rosną w naszych sercach.

Siedmiu apostołów. Zmartwychwstały Pan Jezus ukazał się jedenastu apostołom. Dotykali go i jedli z Nim. Po kilku tygodniach siedmiu z nich wróciło do pracy, jednak nic nie złowili. Wtedy Jezus stanął na brzegu. Nasze zbytnie zaangażowanie w sprawy życia na ziemi może powodować, że nie zauważamy Pana.

Samuel. Był jeszcze dzieckiem, gdy Anna oddała go na służbę w świątyni. Mimo tego, że został wychowany w bogobojnej rodzinie nie potrafił jeszcze rozpoznawać głosu i obecności Pana. To słaby i niedowidzący Heli pomógł Samuelowi zbliżyć się do Boga. Często tam, gdzie młodsi widzą tylko przypadek, starsi we wierze dostrzegają rękę Pana.

Bracia Józefa. Nienawidzili swego brata z powodu jego szczególnej relacji z ojcem, a także z powodu jego snów. Chcieli go zabić, wrzucili do studni i ostatecznie sprzedali go – jakiż wyraźny obraz wskazujący na Chrystusa! Ich serca były złe. Po latach spotkali się z Józefem jako możnowładcą Egiptu, ale nie poznali go. Dopiero po wielu mądrych i ciężkich próbach, gdy ich serca złamały się przed Bogiem, Józef dał im się poznać. Czy może wisi nade mną jakaś ciemna chmura zasłaniająca światło?

We wszystkich tych historiach jest to bardzo pocieszające, że mimo różnych braków, które były obecne u tych wierzących, jednak Pan objawił im się! Jakie błogosławione były tego skutki! Maria pobiegła do uczniów z wielką radością, uczniowie z Emaus pełni wiary wrócili śpiesznie do Jerozolimy (11 km), puste sieci uczniów napełniły się, a do tego Pan Jezus przygotował im posiłek, Samuelowi Pan objawiał się w swoim słowie; a w końcu serca braci Józefa stały się czułe.