Kartka z kalendarza Dobry Zasiew
I stało się, że umarł żebrak, i zanieśli go aniołowie na łono Abrahamowe; umarł też bogacz i został pochowany.
Ewangelia Łukasza 16,22
W rozdziale szesnastym Ewangelii Łukasza zapisana jest długa wypowiedź Jezusa na temat używania środków materialnych. Na podsumowanie tego tematu Pan opowiedział jeszcze jedną historię przedstawiającą dwa sposoby życia, śmierć obu bohaterów i co działo się z nimi później.
Rozważając historię o bogaczu i Łazarzu (Łuk. 16, 19-31) możemy wyciągnąć wiele istotnych wniosków, które rzucają światło na temat życia po śmierci.
- Po śmierci Łazarz był z Abrahamem, czyli w towarzystwie innych wierzących. Bogacz był sam.
- Zmarły bogacz cierpiał męki, Łazarz natomiast przeżywał szczęście u boku ojca wszystkich wierzących.
- Łazarz nie mógł ulżyć w cierpieniach bogaczowi.
- Łazarz nie prosił Abrahama, aby ludzie na ziemi modlili się o niego.
- Pomiędzy rajem a krainą umarłych nie ma przejścia (Ew. Łuk.16,26).
- Abraham nie posłał kogoś z umarłych z ostrzeżeniem do żywych braci zmarłego bogacza.
- Abraham podaje Pisma Mojżesza i proroków, jako źródło wiary człowieka.