Kartka z kalendarza Dobry Zasiew

Albowiem nie wstydzę się ewangelii Chrystusowej, jest ona bowiem mocą Bożą ku zbawieniu każdego, kto wierzy, najpierw Żyda, potem Greka.

Nie masz Żyda ani Greka, nie masz niewolnika ani wolnego, nie masz mężczyzny ani kobiety; albowiem wy wszyscy jedno jesteście w Jezusie Chrystusie.

W 1932 roku dwóch chrześcijan podjęło długą podróż przez Pustynię Libijską. Droga prowadziła ich początkowo od północno – zachodniej części Sudanu, poprzez Egipt, do wschodniej części Libii. Karawana złożona z czternastu wielbłądów transportowała ich bagaże. Była to między innymi żywność i niezbędna woda, ale przede wszystkim drogocenne Biblie przetłumaczone na język arabski.

Wreszcie posłańcy ewangelii dotarli do oazy Siwa. Tam podszedł do nich pewien szejk, który przyglądał się im przez dłuższy czas tak, jakby ich znał. Po chwili zagadnął jednego z nich: „Czy jest pan sprzedawcą książek?” – „Tak, to prawda, ale ja pana w ogóle nie znam”. Tamten odrzekł: „Może był pan kiedyś w oazie Kharga i przypomina sobie tamtejszy sklep oraz szejka, który kupił część Biblii? Tym szejkiem byłem ja, a teksty, które wtedy otrzymałem, czytałem tak często, że teraz znam je na pamięć!”

Obaj długo rozmawiali na temat Słowa Bożego i Jezusa Chrystusa. Dwa lata później sprzedawca Biblii otrzymał od tego właśnie arabskiego rządcy list, który rozpoczynał się słowami: „Mój bracie w Chrystusie!”.

Od tamtego czasu minęły dziesiątki lat, lecz ewangelia nie straciła nic ze swojej mocy. Wciąż jest zdolna gruntownie zmieniać życie człowieka. Jest to jednak możliwe tylko wtedy, gdy człowiek otwiera się na Słowo Boże, które niesie wierzącemu zbawienie, pokój i radość. Ono cały czas ma moc jednoczyć ludzi zupełnie różnego pochodzenia, będących kiedyś sobie zupełnie obcymi.