Kartka z kalendarza Dobry Zasiew

A on rzekł do niego: Tak mówi Pan: Za to, że wypuściłeś z ręki swojej męża, który był obłożony moją klątwą, zapłacisz swoim życiem za jego życie, a swoim ludem za jego lud. I odszedł król izraelski do swego domu posępny i gniewny, i przyszedł do Samarii.

Lata panowania: 874 – 853 r. p.n.e.

Król w Judzie: Jozafat (870-845 r. p.n.e.)

Bóg dwukrotnie podarował Achabowi wspaniałe zwycięstwo nad Aramem. Król Benhadad, który nazwał Pana „Bogiem gór, a nie (...) Bogiem dolin” (w. 28), został pokonany i musiał uciekać. Jednak Achab darował mu życie, nazywając go nawet „swoim bratem” (w. 32). Pozwolił mu wejść na swój rydwan, zawarł z nim przymierze i puścił go wolno.

Możliwe, że takie łaskawe potraktowanie wroga było dobrą polityczną zagrywką, ale Pan posłał do Achaba proroka, aby powiedział mu, że popełnił błąd. Król aramejski znieważył Pana, dlatego Bóg kazał go zabić. Prorok oznajmił Achabowi, że darując mu życie, nie posłuchał Boga i będzie musiał ponieść konsekwencje tego czynu. Achab postąpił podobnie jak Saul z Amalekitami (1. Sam. 15), tj. nie wykonał Bożego polecenia wobec złego króla. Tak samo jak w przypadku Saula, jego nieposłuszeństwo miało swoją cenę. Pewnego dnia miał zginąć z ręki Aramejczyków. „Przeklęty, kto wykonuje dzieło Pana niedbale, i przeklęty, kto powstrzymuje jego miecz od krwi!”- wyjaśnia Pan przez proroka Jeremiasza (Jer. 48,10).

A jak to wygląda w naszym życiu? Czy i my często nie wykorzystujemy okazji, które daje nam Pan? Czy zawsze jesteśmy bezwarunkowo posłuszni Bożym poleceniom czy raczej usprawiedliwiamy swoje nieposłuszeństwo różnymi wymówkami? Jaka jest nasza postawa? Obecnie tolerancja jest uważana za największą z cnót. Jednak chrześcijanie, którzy posiadają niezmienne, biblijne prawdy, nie powinni być bardziej tolerancyjni niż ich Mistrz, kiedy żył na tej ziemi! Dążmy raczej do tego, by jeszcze bardziej być posłuszni Bogu.