Kartka z kalendarza Dobry Zasiew

Jonatan rozmawiał z Saulem, swoim ojcem, o Dawidzie życzliwie (…).
1. Księga Samuela 19,4

Dawid w wielu sytuacjach swojego życia wskazuje bezpośrednio na Chrystusa będącego prawdziwie mężem według serca Bożego (por. Dz. Ap. 13,22). Jonatan natomiast jest obrazem człowieka wierzącego. On bardzo sprzyjał Dawidowi i przylgnął do niego całym sercem (1. Sam. 18,1; 19,1). W przeciwieństwie do niego jego ojciec, Saul, zazdrościł Dawidowi sławy oraz pozycji i przez wszystkie dni swojego życia był jego zawziętym wrogiem (1. Sam. 18,29). Ponieważ Jonatan nie krył się ze swoją przychylnością wobec Dawida i jawnie ją okazywał, musiał doświadczyć nienawiści ze strony swojego ojca.

Pewnego razu Jonatan w obecności swojego ojca życzliwie wyrażał się o Dawidzie, by się przekonać, czy naprawdę zamierza zabić Dawida, jak to zapowiedział. Podkreślił szczególnie jego prawe życie i odważne czyny, dające korzyść samemu Saulowi. Nie omieszkał wspomnieć także wielkiego wybawienia z ręki Goliata, które dzięki Dawidowi stało się udziałem całego Izraela.

Pozytywny obraz Dawida, jaki Jonatan wymalował przed oczami Saula, osiągnął chwilowy skutek – Saul na jakiś czas odstąpił od swojego planu, by zabić Dawida.

Jonatan mówił życzliwie o Dawidzie. To, co o nim powiedział, miało pozytywny wpływ na Saula i doprowadziło do zmiany jego postępowania – niestety na krótki czas. Pytanie, jakie powinniśmy sobie zadać, brzmi: A jak my wypowiadamy się o naszym Panu, Synu Dawidowym? Mówimy o Nim dobrze, także w obecności ludzi, którzy Go odrzucają i nienawidzą? A może wolimy milczeć? Czy mówimy, ile znaczy dla nas On sam i Jego dzieło na krzyżu?

Nam, chrześcijanom, została powierzona naprawdę niezwykła, zmieniająca życie nowina. Dotyczy ona Pana Jezusa – mamy przywilej, by rozgłaszać cnoty Tego, który powołał nas z ciemności do swojej cudownej światłości (1. Piotra 2,9). A co Ty mówisz innym o swoim Panu i Zbawicielu?