Kartka z kalendarza Dobry Zasiew

A gdy On w pewnym miejscu modlił się i zakończył modlitwę, ktoś z jego uczniów rzekł do niego: Panie, naucz nas modlić się…
Ewangelia Łukasza 11,1

Modlitwa jest rozmową z Bogiem. Nie potrzeba specjalnego daru do tego. Każdy może się modlić wtedy, kiedy sobie tego zażyczy, nawet małe dziecko. Jeżeli ktoś jest świadomy swoich grzechów, powinien wyznać je przed Bogiem w modlitwie, aby uzyskać przebaczenie.  Komukolwiek jest zapewnione przebaczenie grzechów, będzie bezgranicznie wdzięczny Bogu.

Dlaczego uczniowie prosili Jezusa: „Panie, naucz nas się modlić’’? Ponieważ modlitwa to nie tylko wyrażenie naszych życzeń, nie tylko błaganie o pomoc w potrzebie lub wychwalanie i dziękczynienie; to jest postawa świadomego oczekiwania i wsłuchiwania się w prowadzenie z góry. Modlitwa znaczy aktywną społeczność z Bogiem, który kształtuje naszą najskrytszą istotę. Ktokolwiek modli się i pozwala Bogu przemawiać przez samego siebie w codziennym życiu dojdzie do poznania bezgranicznej Bożej łaskawości.

Tak samo było z Jezusem Chrystusem, kiedy był On na ziemi. Jego życie modlitewne nie było ukryte przed uczniami. Jakże często  słyszeli Pana modlącego się: dziękującego przed posileniem pięciu tysięcy, przed ich posiłkami, przed i po Jego przemowach. Lecz zapewne najbardziej zaimponowało im, kiedy On wycofał się o świcie na wzgórze, by porozmawiać z Bogiem na osobności. Cóż za bliską relację tutaj znajdujemy! Całe życie Jezusa było modlitwą.

On zajął miejsce wiernego sługi Bożego, którego ucho było obudzone każdego poranka (por. Izajasz 50,4). Codziennie powierzał siebie Bogu i oczekiwał Jego instrukcji. Jak bardzo również my potrzebujemy nauki o modlitwie! W naszych z pozoru beznadziejnych sytuacjach spokój przed Bogiem jest tak potrzebny. Pan Jezus Chrystus uczy nas przez przykład z własnego życia. Biblia jest drogowskazem.