Kartka z kalendarza Dobry Zasiew

Tak też nauczyliście się go od Epafrasa, umiłowanego współsługi naszego, który jest wiernym sługą Chrystusowym dla was.
List do Kolosan 1,7

Epafras zostaje nazwany w tym wersecie współsługą. Jako współsługa kroczył wraz z innymi wierzącymi ścieżką posłuszeństwa. Ciekawe jest to, że w Biblii prawie nigdy nie czytamy o pracownikach w pozytywnym sensie. W zdecydowanej większości przypadków słowo to ma negatywny wydźwięk. Jeśli zaś ma pozytywny – gdy mowa o pracownikach w dziele Pańskim – to prawie zawsze są to współpracownicy.

Ponadto czytamy, że Epafras był sługą Chrystusowym dla Kolosan. Użyty tu przymiotnik Chrystusowy wskazuje na to, że Epafras nie zapomniał, czyim jest sługą. Jest to podstawowa zasada dla każdego, kto w jakikolwiek sposób chce służyć w dziele Pańskim. Po pierwsze musimy mieć przed oczami Chrystusa, w przeciwnym razie znajdziemy się w niebezpieczeństwie, że będziemy mówić tak, jak chcą tego nasi słuchacze. Epafras miał cały czas Pana przed oczami. Po drugie, czytamy, że był on Jego sługą dla Kolosan. To oznacza, że znał ich potrzeby i grożące im niebezpieczeństwa. Potrafił wczuć się w ich problemy i trudności, by móc ich ostrzegać, pouczać i pomagać im. Także i to jest bardzo ważne w każdej służbie. Powinniśmy pamiętać o tych dwóch aspektach w należnej im kolejności. Pracując w dziele Pańskim, w pierwszej kolejności musimy nieustannie mieć zwrócony wzrok na Chrystusa i Jego prawa. Oprócz tego powinniśmy być również w stanie wczuć się w sytuację tych, którym chcemy służyć. Wtedy będzie to ku chwale Pana i ku pożytkowi innych. Epafras nie zaniedbał żadnego z tych aspektów swojej posługi.