Kartka z kalendarza Dobry Zasiew

Bo nie posłał Bóg Syna na świat, aby sądził świat, lecz aby świat był przez niego zbawiony.
Ewangelia Jana 3,17

Na świecie istnieje wiele różnych religii. Jest więc zrozumiałe, jeśli ktoś pyta: „Która z nich jest tą właściwą?”. Nie jest łatwo znaleźć odpowiedź na to pytanie. Dlatego nie można wziąć komuś za złe, gdy rozczarowany poszukiwaniami w końcu stwierdzi: „Już w nic nie wierzę!”.

Lecz musimy powiedzieć coś, co może niejednego oburzyć: żadna religia nie jest tą właściwą. Żadna! Ponieważ w każdej z nich to człowiek jawi się tym, który gorliwie szuka Boga. Nikt jednak ze skażonych ludzi nie może Go znaleźć, ponieważ w Biblii jest napisane, że żywy Bóg „mieszka w światłości niedostępnej, którego [Boga] nikt z ludzi nie widział i widzieć nie może” (1. Tym. 6,16)! Wszelkie wysiłki człowieka, aby znaleźć Boga – to jest ściślej mówiąc, wszelkie próby własnego przełamania przez człowieka swego moralnego oddalenia od Boga – spełzną zawsze na niczym.

Jednak przesłanie ewangelii o Jezusie Chrystusie mówi, że to nie my powinniśmy w taki sposób szukać Boga, lecz że to On nas szuka przez Pana Jezusa Chrystusa, a my winniśmy – tak, koniecznie! – dać Mu się znaleźć. Tak brzmi kluczowy werset Ewangelii Łukasza: „Przyszedł bowiem Syn Człowieczy, aby szukać i zbawić to, co zginęło” (Ew. Łuk. 19,10). To jest niesamowita nowina, która niweczy wszystkie ludzkie, religijne wysiłki: „Bóg cię szuka, zgubiony człowieku!”.Syn Boży opuścił wspaniałość nieba, stał się prawdziwym człowiekiem i żył w tym świecie pełnym egoizmu i nienawiści. On na każdym kroku doświadczał, że przeciwnik Boży, szatan, jest władcą i bogiem tej ziemi. Na końcu swojej pielgrzymki poszedł dobrowolnie na krzyż, aby ratować grzeszników. Dlatego wiara w Chrystusa nie jest religią, lecz dobrą nowiną o Bogu-Zbawicielu, który szuka zgubionych ludzi.