A Jezus, wzniósłszy oczy w górę, rzekł: Ojcze, dziękuję ci, żeś mnie wysłuchał. A Ja wiedziałem, że mnie zawsze wysłuchujesz, ale powiedziałem to ze względu na lud stojący wkoło, aby uwierzyli, żeś Ty mnie posłał.

Niewierzący kapitan obawiał się, że się ośmieszy, jeżeli podczas całkowitej ciszy, w bezwietrznych warunkach rozwinie żagle. Ale misjonarz wyjaśnił stanowczo, że nie będzie się modlił wcześniej, jak tylko od tego momentu, gdy kapitan przysposobi co trzeba na wysłuchanie jego modlitwy.

Zbliżali się z każdą chwilą do brzegu. Napięcie wzrastało, aż ostatecznie kapitan spełnił życzenie swego pasażera, chociaż nie było śladu nawet najmniejszego powiewu. Hudson Taylor wycofał się do swojej kabiny i tam przedłożył Panu całą niedolę wspólnego położenia wszystkich podróżujących. Jeszcze gdy był w trakcie modlitwy, od drzwi dało się słyszeć donośne pukanie. Na zewnątrz stał kapitan i wołał: „Czy cały czas modli się Pan o wiatr? Może Pan przestać, mamy go więcej niż potrzeba!” Stało się tak w chwili najwyższego zagrożenia, gdy statek znalazł się niebezpiecznie blisko brzegu fatalnej wyspy. To wtedy nagle podniósł się wiatr, który zepchnął go z powrotem na pełne morze.”

Ewangelista Jan pisze: „Taka zaś jest ufność, jaką mamy do niego, iż jeżeli prosimy o coś według jego woli, wysłuchuje nas. A jeżeli wiemy, że nas wysłuchuje, o co go prosimy, wiemy też, że otrzymaliśmy już od niego to, o co prosiliśmy” (1 Jana 5,14-15). Jakże błogosławione i wzmacniające wiarę są takie przeżycia, jeżeli ich doświadczamy!

Być może stawiasz sobie pytanie, jak możesz dojść do tego, aby mieć na sercu prośby, których Bóg z całą pewnością wysłucha. Odpowiedź daje nam Dawid: „Zaufaj Panu i czyń dobrze, mieszkaj w kraju i dbaj o wierność! Rozkoszuj się Panem, a da ci, czego życzy sobie serce twoje!” (Ps. 37,3-4). Jeżeli Mu ufasz, żyjesz z oddaniem dla Niego i czynisz Go centrum twojego myślenia, to Duch Święty sformułuje w twoim sercu prośby, które pochodzą od Boga. W Nowym Testamencie jest napisane: „Umiłowani, jeżeli nas serce nie oskarża, możemy śmiało stanąć przed Bogiem i otrzymamy od niego, o cokolwiek prosić będziemy, gdyż przykazań jego przestrzegamy i czynimy to, co miłe jest przed obliczem jego” (1 Jana 3,21-22).

* * *

Co to w praktyce oznacza dla ciebie, aby „rozkoszować się Panem”? Czy modlisz się w stanie zupełnego oczekiwania, posiadając przy tym czyste sumienie? Chwal i wysławiaj Pana oraz nie zapomnij o dziękowaniu!

FS