I przyszedł do niego trędowaty z prośbą, upadł na kolana i rzekł do niego: Jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić. A Jezus, zdjęty litością, wyciągnął rękę swoją, dotknął się go i rzekł mu: Chcę, bądź oczyszczony!

Od lat istnieją ustawy o ochronie przed zakażeniami. Regulują one, jakie choroby należy zgłaszać odpowiednim organom. Takie przepisy nie są współczesnym pomysłem. Już 3500 lat temu Bóg dał narodowi izraelskiemu skuteczne „prawo epidemiologiczne”. Przepisy dotyczące trądu (termin ten obejmował wówczas trąd i inne ciężkie choroby skóry) zawarte w 4 Mojż. 13 i 14 miały między innymi na celu zapobieganie rozprzestrzenianiu się tej zakaźnej choroby. Jakie były zasadnicze elementy tych regulacji?

1. Każde podejrzenie należało natychmiast zgłosić kapłanom, ponieważ byli oni dobrze poinformowani o objawach trądu.
2. Osoby, co do których nie było pewności, czy są zakażone, a więc czy są niebezpieczne dla innych, miały być odizolowane i przez jakiś czas obserwowane.
3. Chorzy mieli być izolowani, aby nie mieli kontaktu z osobami zdrowymi.

Nie ulega wątpliwości, że zakażenie niebezpieczną chorobą przynosiło i nadal przynosi niewyobrażalne cierpienie osobom nią dotkniętym i ich bliskim! W czasach biblijnych trąd można było wyleczyć tylko dzięki interwencji samego Boga (por. 2 Król. 5). W Biblii choroba ta jest obrazem grzechu i jest wysoce zakaźna. Na podstawie tego obrazu możemy zauważyć, jak niebezpieczny i wyniszczający jest grzech! Jeśli go zbagatelizujemy, ma on katastrofalne skutki dla nas samych i dla innych! Ale wszystko zaczyna się od małych i niepozornych rzeczy. Byłoby jednak fatalne nie zwracać uwagi na pierwsze oznaki i ignorować je – przecież rozwija się skrajnie niebezpieczny trąd!

Co powinniśmy zrobić? – Unikaj grzechu! Unikaj pokus! To pierwsze, co nam się nasuwa. Jednak to nie wystarczy, bo problem jest daleko poważniejszy: wszyscy nosimy w sobie tę chorobę! Kiedy ją rozpoznamy, idźmy z nią do Chrystusa. Tylko ON chce i może nas oczyścić!