Kartka z kalendarza Dobry Zasiew

A Jezus, wzniósłszy oczy w górę, rzekł: Ojcze, dziękuję ci, żeś mnie wysłuchał. A Ja wiedziałem, że mnie zawsze wysłuchujesz, ale powiedziałem to ze względu na lud stojący wkoło, aby uwierzyli, żeś Ty mnie posłał.

Także i w historii Kościoła wciąż na nowo pojawiali się tacy wierzący, którzy jeszcze będąc na kolanach, otrzymywali głębokie przekonanie wiary, że Bóg już wysłuchał ich modlitwy. Wielka to rzecz, gdy można dziękować za wysłuchanie, chociaż jeszcze w ogóle nie jest widoczne. Przytoczona poniżej historia z życia Hudsona Taylora ilustruje to we wzruszający sposób:

„Gdy misjonarz Hudson Taylor znajdował się w czasie swej pierwszej podróży do Chin, statek wielokrotnie zatrzymywał się z powodu ustającego lub bardzo zmiennego wiatru.

W pewnym momencie mijano wyspę, która znana była z tego, że zamieszkiwali ją kanibale. I właśnie tu ponownie całkowicie ustał wiatr, a statek dryfował po gładkiej jak lustro wodzie w kierunku nieszczęśliwego wybrzeża. Przerażeni podróżni załamywali się na samą myśl o okrutnym powitaniu, jakie wkrótce ich czeka. Udręczony kapitan przyszedł do misjonarza i oznajmił: „Pan wierzy, że pański Bóg wysłuchuje modlitw. Niech więc Pan Go wzywa! Jeżeli Pana modlitwa nie pomoże, to jesteśmy zgubieni!”

„Chcę się pomodlić”, odpowiedział Hudson Taylor, „jednak tylko pod tym warunkiem, że rozepnie Pan wszystkie żagle, aby były gotowe na wiatr, który ześle Bóg”.

FS

(dokończenie w następną sobotę)