Kartka z kalendarza Dobry Zasiew

Wiele może usilna modlitwa sprawiedliwego.

Powyższa wypowiedź już wielu wierzącym dodała otuchy i odwagi, i zachęciła, aby więcej i intensywniej się modlić. Jaki właściwie jest kontekst, w którym Jakub pisze ten werset? Pisze go w powiązaniu ze wspaniałą Bożą odpowiedzią na modlitwę Eliasza. Eliasz pragnął ujrzeć przebudzenie w ludzie Bożym. To głębokie pragnienie zmotywowało go do modlitwy. Błagał Boga, aby On zamknął niebo i aby przez to lud wreszcie się przebudził i zawrócił z całego serca do Boga.

Bóg zapowiedział przez Mojżesza, że jeśli lud odwróci się od Niego, to uczyni On niebo jak z żelaza (por. 3 Mojżeszowa 26,19 oraz 5 Mojżeszowa 11,17). To samo powiedział Salomonowi (por. 1 Królewska 8,35). Teraz Bóg — można tak powiedzieć — wzywa Eliasza do tego, aby wypełniło się Jego Słowo. Modlitwa proroka zostaje wysłuchana i niebo zostaje zamknięte na trzy lata i sześć miesięcy. Następnie Bóg odpowiada na błagania o przebudzenie i odnowienie swojego ludu.

Kiedy lud zawrócił do Boga, znów znajdujemy Eliasza, który żarliwie się modli. Prosi Boga, aby znów spuścił deszcz na ziemię — zgodnie z tym, co zapowiedział, jeśli Jego lud będzie pokutował: Gdy zamknę niebiosa, tak iż nie będzie deszczu, albo gdy każę szarańczy, aby objadła ziemię, albo gdy ześlę zarazę na mój lud, i ukorzy się mój lud, który jest nazwany moim imieniem, i będą się modlić, i szukać mojego oblicza, i odwrócą się od swoich złych dróg, to Ja ich wysłucham z niebios, i odpuszczę ich grzechy i ich ziemię uzdrowię (2 Kronik 1,13-14). W jaki sposób Bóg reaguje na prośbę Eliasza? Honoruje modlitwę płynącą z wiary, wypełnia swoją obietnicę i otwiera upusty niebios!

Słowo Boże zachęca nas do tego, abyśmy modlili się o przebudzenie wśród ludu Bożego. Możemy być pewni, że Bóg również i dziś odpowie na szczere uniżenie i daruje na nowo ożywienie, jeśli będziemy intensywnie i bezustannie się o to modlić.