Kartka z kalendarza Dobry Zasiew
A gdy nastał wieczór owego pierwszego dnia po sabacie i drzwi były zamknięte tam, gdzie uczniowie z bojaźni przed Żydami byli zebrani, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: Pokój wam!
Ewangelia Jana 20,19
Jezus spotyka się z uczniami po swoim zmartwychwstaniu
Jezus umarł i został pochowany. Sabat (szabat), który trwa od piątku wieczorem do sobotniego wieczoru, wymagał, by Jezus spoczywał w tym czasie w grobie. Potem, w pierwszy dzień tygodnia, którym była niedziela, wieczorem, po raz pierwszy po swoim zmartwychwstaniu, ukazuje się swoim uczniom.
Uczniowie, ze strachu spowodowanego okolicznościami pojmania, skazania i wykonania wyroku śmierci na Jezusie, zebrali się za zaryglowanymi drzwiami. Mimo to jednak Pan Jezus nagle staje pośród nich! W tym samym centralnym miejscu chce i musi być również i dziś, tak jak powiedział: Gdzie dwóch lub trzech jest zebranych do mego Imienia, tam jestem pośród nich (Mateusza 18,20)!
Pan zajął wtedy miejsce między nimi i powiedział: Pokój wam! Zaraz potem pokazał im swoje rany. Posiadać pokój w sercu i sumieniu to coś niesamowitego, coś, co może przynieść jedynie żywa wiara w Jezusa Chrystusa! Tego pokoju z Bogiem nie da się osiągnąć przez żal, łzy, gorliwe modły i dobre uczynki. Nie można też go posiąść przez umartwianie się i największe choćby wysiłki naprawienia starych błędów i grzechów. Nie! Pokój z Bogiem został przyniesiony ludziom tylko przez to, że Jezus przelał na krzyżu swą własną krew, a doświadcza go tylko ten, kto ufa słowu Jego zapewnienia.
Wszystko to możliwe jest tak samo i dziś. Daru tego pokoju możemy doświadczyć dziś, tak samo, jak doświadczali go uczniowie w tamtych odległych czasach.
- Ludzie, którzy wierzą w Pana Jezusa, zbierają się każdej niedzieli na zgromadzeniach Jemu poświęconych.
- Tylko sam Jezus Chrystus jest centralnym punktem tych szczególnych zgromadzeń.
- Pokój, który On wywalczył przez swoją śmierć i przyniósł przez zmartwychwstanie, jest fundamentem ich wiary i zgromadzeń.
Całą tę historię można przeczytać w Ewangelii Jana, rozdział 20, wersety od 1 do 23.