Kartka z kalendarza Dobry Zasiew

Wreszcie, bracia, myślcie tylko o tym, co prawdziwe, co poczciwe, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co chwalebne, co jest cnotą i godne pochwały.

Czyńcie to, czego się nauczyliście i co przejęliście, co słyszeliście, i co widzieliście u mnie; a Bóg pokoju będzie z wami.

Mała Angelika próbuje coś grać na skrzypcach, ale ciężko usłyszeć jakąś muzykę. W końcu po wielu nieudanych próbach, można z trudem rozpoznać serenadę Szuberta. Oczywiście nie jest to wina kompozytora, że do uszu słuchacza docierają fałszywe dźwięki. To po prostu początkująca uczennica, która nieudolnie wykonuje tę piękną muzykę.

Podobnie ma się sprawa z chrześcijaństwem. Doskonałe życie Jezusa Chrystusa tutaj na ziemi jest tylko słabo, albo nawet źle odzwierciedlane przez ludzi, którzy nazywają się chrześcijanami! I niestety ich „fałszywe dźwięki” służą często za wymówkę dla tych, którzy nie chcą wierzyć. Nierzadko można usłyszeć: „Popatrzcie na chrześcijan! W czym oni są lepsi od innych?”.

Tak, trzeba to przyznać, że chrześcijanie o wiele za często nie wywiązują się z tego, czego Bóg i świat słusznie od nich oczekują. I odwrotnie, istnieją ludzie, którzy nie nazywają się chrześcijanami, a w tej mierze, w jakiej inni ludzie są w stanie to ocenić – żyją przykładnie.

Czy jednak jest to w pełni uzasadnione, żeby zawsze tylko wyczekująco spoglądać na chrześcijan? Czy nie powinno się raczej patrzeć na samego Chrystusa i Jego naśladować? Przecież to On jest wzorem, Mistrzem, Zbawicielem, i nikt inny.

Chrystus przyszedł, aby ratować ludzi i wzywać ich do wstępowania w swoje ślady. Jeśli ktoś z serca Go naśladuje, to w jego życiu będzie też coś z tego widoczne.