Kartka z kalendarza Dobry Zasiew
Jak wielu się przeraziło na jego widok – tak zeszpecony, niepodobny do ludzkiego był jego wygląd, a jego postać nie taka jak synów ludzkich.
Księga Izajasza 52,14
Mąż boleści
Zewnętrznie Jezus Chrystus nigdy nie był człowiekiem zwracającym na siebie uwagę z powodu swojej urody, przecież czytamy o Nim w Księdze Izajasza 53,2: „Nie miał postawy ani urody, które by pociągały nasze oczy i nie był to wygląd, który by nam się mógł podobać”.
Ale jak bardzo zmienił się Jego wygląd, gdy ludzie wyrazili, bez jakichkolwiek skrupułów, swoją nienawiść wobec Niego! Znęcanie się nad Nim doprowadziło do tego, że wielu przeraziło się na Jego widok. Najpierw duchowi przywódcy Izraela pluli Mu w twarz. Zbawiciel się nie bronił, lecz w milczeniu znosił to straszliwe upokorzenie: „Mojej twarzy nie zasłaniałem przed obelgami i pluciem” (Izaj. 50,6).
Nieco później Piłat kazał Go ubiczować, chociaż sam był przekonany o niewinności oskarżonego. O tym, jak straszne cierpienia fizyczne przyjął Pan Jezus, dowiadujemy się z Psalmu 129,3, w którym czytamy: „Na grzbiecie moim orali oracze, porobili swoje długie bruzdy”.
Gdy namiestnik Piłat skazał Chrystusa na ukrzyżowanie, znęcali się nad Nim brutalni i zdemoralizowani rzymscy żołnierze. Aby z Niego szydzić, włożyli Mu na głowę cierniową koronę. Następnie bili Go po niej, wbijając ciernie w głowę. Jakiż to musiał być straszny ból!
Aby dopełnić miary zbrodni, przybili Go do krzyża. Niemniej i te męki Pan Jezus zniósł bez słowa, ponieważ w swoim sercu podjął niezłomne postanowienie, by wykonać wolę Bożą i umrzeć za grzeszników.