Kartka z kalendarza Dobry Zasiew
Ale z łaski Boga jestem tym, czym jestem, a łaska jego okazana mi nie była daremna, lecz daleko więcej niż oni wszyscy pracowałem, wszakże nie ja, lecz łaska Boża, która jest ze mną.
1. List do Koryntian 15,10
Nasze starania a łaska Boża
Łaska Boża powiązana z odpowiedzialnością człowieka stanowią nierozłączną zasadę Słowa Bożego. Niektórzy ludzie starają się je rozdzielić, ale w Biblii te pojęcia występują razem. Tak jest po pierwsze w kwestii zbawienia człowieka. Pismo zapewnia: „Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; nie z uczynków, aby się kto nie chlubił” (Efez. 2,8-9). Nie oznacza to jednak, jak niektórzy próbują udowodnić, że człowiek jest skazany na łaskę bądź niełaskę Boga i nie może zrobić nic w kwestii swojego zbawienia. Gdzie indziej bowiem czytamy: „Bóg wprawdzie puszczał płazem czasy niewiedzy, teraz jednak wzywa wszędzie wszystkich ludzi, aby się upamiętali” (Dz. Ap. 17,30). Odpowiedzialnością człowieka jest usłuchać Bożego ostrzeżenia i wezwania, aby pokutować!
„Nic nie rodzi się z niczego” – zasada ta obowiązuje również w dziele Pańskim. Może ktoś uważa, że to Pan musi działać. Niemniej musimy pamiętać również o tym, że jeżeli nie przyłożymy ręki do dzieła, to nie będziemy oglądali owoców. Praca dla Pana jest bardzo trudna. Jeśli ktoś chce pracować dla Pana i myśli, że nadal będzie mógł wieść spokojne, wygodne życie, ulega złudzeniom. Jeśli chcesz, aby miejscowe zgromadzenie rosło w liczbę i wierzący wzrastali w poznaniu prawdy, przyłóż rękę do pługa!
W zacytowanym na wstępie wersecie Paweł przedstawił oba aspekty tej prawdy. To prawda, że Paweł więcej pracował niż inni apostołowie, ale nie omieszkał dodać: „Wszakże nie ja, lecz łaska Boża, która jest ze mną”. Widzimy zatem, że powinniśmy podejmować trud w pracy dla Pana. Mimo naszego zaangażowania i tak będziemy musieli ostatecznie przyznać, że jesteśmy nieużytecznymi sługami. Jeśli zatem dzięki naszej gorliwej pracy zostanie wydany owoc, jest to nic innego, jak działanie łaski Bożej. Tu także sprawdzają się słowa: „Jeśli Pan domu nie zbuduje, próżno trudzą się ci, którzy go budują” (Ps. 127,1).