Kartka z kalendarza Dobry Zasiew
Po tym poznaliśmy miłość, że On za nas oddał życie swoje; i my winniśmy życie oddawać za braci.
1. List Jana 3,16
Zalanie kopalni
Robert odróżniał się mocno swoim sposobem życia i wyrażania od swoich kolegów w kopalni. Uważany był przez innych za mięczaka, dlatego często sobie z niego kpili w stylu: „Skończ z tą swoją religią! To coś dobrego dla starych dewotek!” itp.
Kiedy wydarzyło się nieszczęście, Robert właśnie zjeżdżał szybem na dół. Nagle usłyszał bardzo mocny szum wody. Co robić? Był jeszcze w klatce szybowej, jedno pociągnięcie sznura wystarczyłoby, aby znów wyjechać na powierzchnię. Wtedy jednak wszyscy koledzy zginęliby, a przecież żaden z nich nie był gotowy, aby stanąć przed Bogiem.
W pobliżu klatki szybowej stał młody pomocnik. Bez chwili wahania Robert wepchnął go do środka i powiedział: „Daj znać u góry, że będziemy próbowali się schronić w prawej sztolni”, po czym pobiegł do pozostałych mężczyzn ze swojej brygady, aby ich ostrzec przed niebezpieczeństwem. Za pomocą kilofów wydrążyli tunel i przedostali się w wyżej położone miejsce, gdzie się schronili i tam czekali na ratunek.
Dopiero po upływie pięciu dni ekipie ratowniczej udało się do nich dotrzeć i udzielić im pomocy. W międzyczasie koledzy Roberta całkowicie zmienili swój stosunek do niego. Jego bezinteresowna pomoc, narażenie własnego życia i ciche zaufanie do Chrystusa, które mogli obserwować w tych dniach niepewności, wywarły na nich silne wrażenie. Jeden z nich powiedział: „Wcześniej myślałem, że wiara prowadzi do zniewieścienia. Jeśli jednak czytanie Biblii może doprowadzić człowieka do tego, aby ryzykować swoim życiem za innych, to musi być to coś dobrego dla nas wszystkich.”