Kartka z kalendarza Dobry Zasiew

Jak mu dałeś władzę nad wszelkim ciałem, aby dał żywot wieczny tym wszystkim, których mu dałeś.
Ewangelia Jana 17,2

(część 2 - dokończenie z ubiegłej niedzieli)

Życie, jakie posiadał Adam, pierwszy człowiek, nie było życiem po tamtej stronie, to jest życiem nacechowanym triumfalnym zwycięstwem nad śmiercią. Nie było ono również życiem, w mocy którego drugi człowiek, Pan Jezus, był zdolny powrócić do wiecznej swej chwały, gdzie był przedtem, jeszcze zanim stał się człowiekiem. Chrystus, Syn Człowieczy, mógł wprawdzie umrzeć, uczynił to też dobrowolnie, z miłości do swego Ojca oraz z miłości do nas. Lecz wziął ponownie to wieczne, niezniszczalne życie dopiero w akcie zmartwychwstania, a my otrzymaliśmy je od Niego. Tak, tylko ON jest prawdziwym dawcą życia wiecznego!

Do naszej obecnej odpowiedzialności należy teraz, abyśmy dawali wyraźne świadectwo obecności tego oto Słowa Życia. Oznacza to, że Życie, którym jest Chrystus w nas - ono powinno być wyraźnie widoczne, aby Ojciec i Syn doznali należnego im uwielbienia. Chrystus, który jest naszym życiem, przed oczyma tego świata jest obecnie wciąż jeszcze ukryty w Bogu, ale wkrótce objawi się takim, jakim jest, a my wraz z Nim. Wtedy także i w ciele zostaniemy przemienieni w postać podobną Jego chwalebnej postaci, to jest tej, która obrazuje niezmienny stan trwania w tej wiecznej, przekraczającej możliwości ludzkiej wyobraźni, chwale.