Kartka z kalendarza Dobry Zasiew

Spokojnie się ułożę i zasnę, bo Ty sam, Panie, sprawiasz, że bezpiecznie mieszkam.

Kiedy Dawid pisał ten psalm, otoczony był zewsząd wrogami i oszczercami. Dodatkowo dokuczliwy nieurodzaj w kraju spowodował, że zaczęto stawiać to pesymistyczne pytanie: „Kto ukaże nam dobro?” (w. 7). Jednak Dawid, mimo tych trudnych okoliczności, nie poddawał się rezygnacji, lecz uciekał się do modlitwy, a Bóg wlał w jego serce głęboką radość (w. 8).

To pozwalało mu z całym spokojem zasypiać, kiedy udawał się na spoczynek. Ta obciążająca sytuacja nie była w stanie zrabować mu ani radości, ani snu. Jakim sposobem udało mu się zachować spokój? On uzasadnia swoją „świętą beztroskę” słowami: „Bo Ty sam, Panie, sprawiasz, że bezpiecznie mieszkam” (w. 9). Dawid miał to niezłomne przekonanie: spoczywam w Bożej ręce i On mnie chroni. Czy w takim razie miałby jeszcze obawiać się groźnych wrogów i zamartwiać nieznaną przyszłością? Przecież sam Bóg wziął jego sprawy w swoje ręce. To dawało mu wewnętrzny spokój.

Wiadomo, że nam wiele brakuje do mocy wiary tego męża, ale czy Bóg się zmienił? Czy nie doświadczymy tego samego, co Dawid, jeśli nasze zaufanie złożymy całkowicie w Nim? On i nam podaruje wtedy spokój ducha, który będzie skutkował spokojnym snem, gdy udamy się na spoczynek.

„Nie troszczcie się o nic, ale we wszystkim w modlitwie i błaganiach z dziękczynieniem powierzcie prośby wasze Bogu, a pokój Boży, który przewyższa wszelki rozum strzec będzie serc waszych i myśli waszych w Chrystusie Jezusie.”

List do Filipian 4,6.7