Nadzieja czy pewność
Czy człowiek dzisiaj na ziemi może mieć pewność tego gdzie będzie spędzał wieczność? Jaki pogląd na tą sprawę przedstawia Pismo Święte?
Wielokrotnie można dzisiaj usłyszeć wypowiedzi ludzi, którzy mówią, że mają nadzieję, że po śmierci Bóg w swej dobroci przyjmie ich do siebie. Postawmy sobie pytanie: czy aby przekonać się o tym gdzie będziemy spędzać wieczność musimy czekać aż do momentu, kiedy już będzie za późno aby cokolwiek w tej kwestii zmienić? Czy Bóg chce trzymać człowieka w niepewności przez całe życie? Czy życie w ciągłej niepewności może upływać w pokoju i prawdziwej radości?
Pan Jezus powiedział:
„Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, kto słucha słowa mego i wierzy temu, który mnie posłał, ma żywot wieczny i nie stanie przed sądem, lecz przeszedł z śmierci do żywota.” (Ewangelia Jana 5.24)
W powyższym wersecie nie ma nadziei na coś niepewnego, przyszłego, dalekiego. Słowo „ma” oznacza coś co jest faktem, czymś co posiadać można dzisiaj. Wystarczy „wierzyć”. Inny fragment mówi:
A takie jest to świadectwo, że żywot wieczny dał nam Bóg, a żywot ten jest w Synu jego. Kto ma Syna, ma żywot; kto nie ma Syna Bożego, nie ma żywota. To napisałem wam, którzy wierzycie w imię Syna Bożego, abyście wiedzieli, że macie żywot wieczny. (1List Jana 5.11-13)
Ponownie zauważamy, że podstawą życia wiecznego jest wiara w Syna Bożego. To jest absolutny fundament. A dalej widać kilka interesujących faktów:
Po pierwsze: życie wieczne dał Bóg.
Życie wieczne zostało dane. Użyty tutaj czasownik występuje w czasie przeszłym i wyraża czynność dokonaną. Tym, który dał jest Bóg. Nie może być lepszej gwarancji, niż oparcie na jedynym, który ma nieśmiertelność. Zatem życie wieczne pochodzi od Boga i On dał je tym, którzy wierzą.
Po drugie: życie ma ten, kto ma Syna.
Kolejne zapewnienie w tekście wyraża się w stwierdzeniu, że ten kto przyjął Syna, czyli uznał zastępczą ofiarę Jezusa na krzyżu, wyznał swoje grzechy i „nawrócił się od bałwanów do Boga, aby służyć Bogu żywemu i prawdziwemu” (1List do Tesaloniczan 1.9), ten ma życie. Życie jest w Jezusie Chrystusie. On jest życiem wiecznym. Jeżeli masz Syna, masz również życie.
Po trzecie: mamy o tym wiedzieć.
Bóg nie po to dał swego Syna, aby pozostawić człowieka w niewiedzy. Jedynym wyrażeniem Bożych myśli dla nas w dzisiejszych czasach jest Boże Słowo, Biblia. Jeżeli uważnie je czytamy możemy się dowiedzieć, że życie wieczne to coś co już mamy, o czym możemy być przekonani, co nie zależy od nas lecz od Boga. On postanowił i wykonał. Niezależnie od zdania człowieka. Na tym możemy opierać naszą ufność i pewność posiadania życia wiecznego, zbawienia. Taki jest przekaz Boga skierowany do człowieka. Wątpliwości w tej kwestii są równoznaczne z podważaniem prawdy Słowa Bożego.
W Piśmie Świętym można znaleźć wiele innych miejsc zapewniających wierzącego o tym, że już dzisiaj możemy wiedzieć z całą pewnością, że mamy życie wieczne. Nie musimy się bać, ani martwić. Bóg w swoim Słowie dał nam zapewnienie. Jedynym warunkiem jest wiara. Taka wiara, która opiera się na Bogu, a nie na naszych wyobrażeniach i naszym zdaniu. Tylko wtedy nasze serce będzie mogło korzystać z Bożego pokoju, a nasze życie dla Boga będzie wypełnione radosną służbą dla Niego.
